بررسی حجاب و پوشیدگی در معماری ایرانی- اسلامی (نمونه پژوهش میدانی: خانه های سنتی شهر شیراز)

محرمیت در بناهای سنتی ایرانی توسط هنرمندان معمار به بهترین شکل رعایت شده است. حفظ حجاب در طراحی مسکن ایرانی به دلیل اهمیت حریم خانواده به گونه ای پررنگ تر در معماری ایرانی دید می شود. فرهنگ ایرانی پیش از ورود اسلام به ایران بر این اصل مهم تأکید داشته است. با ورود اسلام به ایران این اصل صورتی اعتقادی به خود گرفت. در طراحی خانه سلسله مراتب ورود به فضا، جداسازی بخش ساکنان و مهمانان و درون گرایی در تمامی اجزای بنا رعایت شده است. در دوره ی قاجار سبک های غیر خودی معماری به ایران وارد شد که هیچ گونه هماهنگی با اصول فرهنگ ایرانی و آئین اسلام نداشت، حصل این رویکرد جدید در معماری ایران مسکن بی هویت و از بین رفتن محرمیت در طراحی بنا می باشد. در ا ین پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال هستیم که معمار سنتی ارانی چگونه حجاب و پوشیدگی را در معماری ا بنیه سنتی ایرانی تأمین ساخته است. ه مچنین دلیل اهمیت نگاه ویژه ی طراح بنا به حفظ محرومیت در خ انه های ایرانی چه بوده است؟ برا ی تبیین بهتر این مفاهیم به بررسی معماری خانه های آموزگار و زینت الملوک در شهر شیراز، پرداخته می شود. بازخوانی اصول فرهنگی و اعتقادی که در معماری سنتی ایرانی به خوبی قابل مشاهد ه است می تواند آسایش بیشتری را برای ساکنان مسکن فراهم آورد. روش تحقیق توصیفی می باشد که اطلاعات مورد نیاز بر اساس مطالعات کتابخانه ای و همچنین مشاهدات میدانی گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی- اسلامی ، معماری خانه ، محرمیت ، خانه آموزگار