کاربرد رویکرد چیدمان فضا به منظور تحلیل الگوهای رفتاری ساکنین مجتمعه های مسکونی بر مبنای الگوی ایرانی اسلامی

در عصر ماقبل از تاریخ مسکن چیزی بیش از سرپناه انسان اولیه گردید و تقریباٌ از آغاز « عملکرد» مسکن به مراتب چیزی فراتر از مفهوم مادی، کاربری و مصرفی بوده و همواره پایه گذاری، اسختن و اقامت کردن در آن را تشیفاتی فرهنگی مذهبی همراهی می کرده است. اگر قدرت و توان یک دیدگاه نقش ا نفعالی خانه باشد، هدف فعال مسکن ایجاد محیطی است که به بهترین شکل با شیوه های زندگی یک قوم هماهنگ و منطبق باشد. چیدمان فضا عبارت است از یک مجموعه تکنیک ها برای مدل سازی ساختمان ها و شهرها بطوریکه مدل بوجود آ»ده از سیستمی شامل عناصر مرتبط به یکدیگر و تحلیل این سیستم برای درک چگونگی ارتباط عناصر سازنده آن تشکیل شده است. این عناصر هنگامیکه موضوع تحقیق در باره حرکت باشند خطی هستند و در مواقعی که موضوع تحقیق تعاملات اجاتماعی می باشند فضای محدب هستند و در هنگامیکه موضوع تحقیق الگوهای رفتاری باشند محدوده قابل رویت می باشند.

کلیدواژه ها:

رویکرد چیدمان فضا ، ا لگوهای رفتاری ، مجتمع مسکونی