بررسی اثر برخی خواص فیزیکی محصولات دانه ای بر پایداری سیال سازی

مطالعة مشخصه های سیال شدن محصولات دانه ای به جهت پیش بینی مراحل سیال شدن در سیستم های انتقال پنوماتیکی مواد و همچنین در خشک کن های بستر سیال حائز اهمیت می باشد . هدف این پژوهش عبارت است از بررسی مدل پایداری سیال سازی برای محصولات دانه ای با توجه به خواص فیزیکی آنها و تحلیل منحنی های مشخصه سیال سازی محصولات مذکور . برای انجام آزمایشات از یک سیستم بستر سیال آزمایشگاهی و برای سیال سازی از دانه های ارزن، جو، شلتوک و سویا استفاده شد . دستگاه مورد استفاده، قادر به سیال کردن تودة این دانه ها تا مرحلة انتقال بود . برای مطالعة پایداری سیال سازی از مدل والیس در ارتباط با خواص فیزیکی دانه ها ( کرویت , جرم حجمی , تخلخل و قطر متوسط هندسی ) استفاده شد . برای تحلیل منحنی های سیال سازی دانه ها نیز از یک شاخص انحراف افت فشار سیال سازی (FPDI) استفاده گردید . نتایج محاسبات مدل والیس بیانگر این بود که سیال سازی چند محصول دانه ای در نظر گرفته در این تحقیق ناپایدار است . نتایج آزمایشات نشان داد کهFPDI که همان تفاوت بین حداقل و حداکثر افت فشار استاتیک در یک مرحله سیال سازی کامل است و بیانگر پایداری سیال سازی می باشد، ها رابطة معکوس دارد . اما شاخص مذکور رابطة مشخصی با خواص فیزیکی دیگر ندارد . پس از آزمایشات , شاخص FPDI برای شلتوک , بیشترین مقدار ) %)٠/٤٥ و برای ارزن کمترین مقدار ) %)٠/١٥ به دست آمد . همچنین شاخص تعریف شده مذکور برای تمام محصولات به جز شلتوک ( به علت کرویت پایین ) با مدل والیس مطابقت دارد .

کلیدواژه ها:

بستر سیال ، محصولات دانه ای ، مدل والیس ، سیال سازی