توسعه مدولار ساختارهای مستقر در فضا (مدارهای کم ارتفاع) با الهام از الگوریتم رشد در گیاهان

توسعه تدریجی ساختارهای فضایی مانند ایستگاهها و آزمایشگاههای مختلف، نیازمند ساختاری است که در طول تکامل، قابلیت بهرهبرداری را داشته باشد. با توجه به اصول بیونیک که برای مشکلات علمی روز به دنبال راهحلی در طبیعت میگردد، ساختار و فرآیند رشد در گیاهان را به عنوان راهحلی جهت رشد ساختارهای آینده در فضا به خصوص مدارهای کمارتفاع پیشنهاد می ده د. چندوجهیهای منتظم، مصالحی برای پیادهسازی این الگوریتم هستند که مزیت زیادی داشته که توانایی کنار زدن ماژولهای استوانهای امروزی را دارد. استفاده از ای ن روش از طرفی منجر به حذف دخالت مستقیم انسان بوسیله سناریوی انتشار جرم در معماریِ بنای فضایی میشود و نیز کاهش مراحل مونتاژ سیستم را در بر دارد.

کلیدواژه ها:

ایستگاه بینالمللی فضایی ، رشد ، گیاهان ، چندوجهیهای منتظم ، بیونیک