بررسی تاثیر برش عرضی در مقادیر تنش در یک اتصال چسبی تک لبه تحت اثر گشتاور خمشی

در تئوری ورق کلاسیک زمانی که نسبت مدول الاستیک به مدول برشی بزرگ باشد مقدار خطا غیر قابل اغماض است. این نسبتهای بالا باعث می شود که تئوری ورق کلاسیک برای تجزیه و تحلیل ورقهای کامپوزیتی نامناسب باشد. در تحقیق حاظر به بررسی تاثیر برش عرضی در مقادیر تنش بدست آمده در یک اتصال چسبی تک لبه کامپوزیتی تحت اثر گشتاور خمشی پرداخته شده است. برای بدست آوردن یک مدل ریاضی مناسب و مقایسه اثر برش عرضی در مقادیر تنش ایجاد شده در یک اتصال تکلبه، هر دو تئوری ورق کلاسیک و تئوری ورق مرتبه اول مطرح شده است. چسب شونده ها دو ورق کامپوزیت چندلایه غیرمتقارن و غیرمتوازن در نظر گرفته شده اند. همچنین برای صحت سنجی نتایج بدست آمده، یک مدل المان محدود از اتصال در نرم افزار ANSYS ایجاد گردید. نتایج نشان میدهد که تئوری ورق مرتبه اول در مقایسه با تئوری ورق کلاسیک مطابقت بهتری با نتایج حاصل شده از روش اجزاء محدود داشته و در تعیین مقادیر تنش بیشینه دقت بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

اتصال چسبی تک لبه ، تئوری ورق مرتبه اول ، تئوری ورق کلاسیک ، المان محدود