بهینه سازی زاویه تورب در سیستم تعلیق دوجناقی با الگوریتم های ژنتیک و زنبور عسل

در این مقاله، سیستم تعلیق دوجناقی به منظور بهبود پایداری در خودرو بهینه خواهد شد. ابتدا معادلات سینماتیک سیستم تعلیق در هنگام عبور خودرو از پیچ، برای محور عقب استخراج می شود. سپس تابع هدف وابسته به زاویه ی تورب معرفی شده و با الگوریتم های زنبورعسل و ژنتیک بهینه خواهد شد. در تابع هدف مذکور، هشت متغیر که مختصات مفاصل سیستم تعلیق می باشند، بهینه خواهند شد. سیستم تعلیق های حاصل از بهینه سازی با الگوریتم های زنبورعسل و ژنتیک، در نرم افزار آدامزکار بررسی و نمودارهای زاویه تورب و زاویه لغزش در چرخ بحرانی برای آنها رسم می شوند. نتایج نشان می دهند که سیستم تعلیق به دست آمده از الگوریتم زنبورعسل، پایداری بهتری نسبت به الگوریتم ژنتیک ایجاد خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

زاویه ی تورب ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم زنبورعسل ، سیستم تعلیق دوجناقی