تأثیر فرکانس پالس بر خواص مکانیکی اتصال غیر هم جنس فولاد زنگ نزن دوفازی 2205 به فولاد کم آلیاژ استحکام بالای API X80 با استفاده از فرایند PCGTAW

فرکانس پالس یکی از پارامترهای فرایند تیگ پالسی میباشد که با کنترل آن میتوان ریز ساختار و در نتیجه خواص مکانیکی اتصاال را بهبود بخشید. در این پژوهش فولاد زنگ نزن دو فازی 2205 به فولاد کم آلیاژ استحکام بالای API X80 با استفاده از فرآیند PCGTAW و فلز پرکننده ER2209 به یکدیگر متصل شدند. جهت بررسی اثر فرکانس پالس، جوشکاری در فرکانسهای 5، 10 و 15 انجام شد. بررسی های ریزساختاری توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی در ناحیه اتصال صورت گرفت. همچنین جهت بررسی خواص مکانیکی جوش، آزمون های سختی سنجی و ضربه انجام شد. میزان فریت فلز جوش توسط دستگاه فریت سنج انجام شد. نتایج بررسیها نشان داد که افزایش فرکانس پالس، موجب ریز شدن شدید دانه، افزایش میزان استنیت و انرژی ضربه فلز جوش میشود.

کلیدواژه ها:

فرکانس پالس ، انرژی ضربه ، سختی ، جوشکاری غیرمشابه ، فولاد زنگ نزن