بررسی آزمایشگاهی نفوذ پذیری مصالح خرده لاستیک حاصل از تایرهای فرسوده

گسترش صنعت حمل و نقل مانند سایر صنایع، علاوه بر مزیتهای فراوان، همواره با مشکلاتی همراه بوده است که ازجمله مهمترین آنها، مشکلات ناشی از تولید روزافزون مقادیر بسیار بالای لاستیک و معزل دفع لاستیک های فرسوده می باشد. انباشته شدن میلیون ها حلقه لاستیک در سرتاسر جهان علاوه بر اشغال فضای زیادی از ظرفیت مراکز دفع زباله، خطراتی از جمله آتش سوزی، گسترش رشد جانوران موذی، و به دنبال ان شیوع انواع بیماری ها را در بردارد. به منظور مقابله با این مشکل تحقیقات گسترده ای در خصوص استفاده مجدد از آنها در صنعت حمل و نقل تولید سوخت، تولیدات کشاورزی، و پروژه های عمرانی صورت پذیرفته است. با وجود تمامی این تحقیقات در حود نیمی از این مصالح در مراکز دفع زباله انباشته می شوند. لذا با توجه به پتانسیل بالای پروژه های عمرانی در استفاده از لاستیک، به خصوص به عنوان جایگزینی برای مصالح خاکی دانه ای، اهمیت انجام تحقیقات گسترده در خصوص کاربرد این مصالح در پروژه های عمرانی، بیش از پیش آشکار می گردد. اما یکی از نکات پراهمیت درخصوص کاربرد این مصالح تعیین نفوذپذیری آن، بهصورت تنها یا در ترکیب با مصالح خاکی می باشد. در این پژوهش به بررسی تغییرات نفوذپذیری با پارامترهای دانه بندی، نسبت تخلخل مصالح و همچنین نسبت اختلاط لاستیک به ماسه پرداخته می شود به این منظور آزمایشهای نفوذپذیری با هد ثابت بر روی مصالح دانه ای و لاستیک، و همچنین ترکیب همگن آنها، با نسبتهای گوناگون با سه دانه بندی مختلف صورت پذیرفت که به نتایج دیگری نیز منجر شد که از جمله رنج مناسب نفوذ پذیری این مصالح، به طوری که نفوذ پذیری مصالح در بسیاری از کاربردها بیش از حداقل مورد نیاز می باشد. براساس آزمایش ها و تحقیقات صورت پذیرفته مشخص گردید که خرده های لاستیک در شرایط بارگذاری یکسان دارای نسبت تخلخل بالاتری نسبت به ماسه می باشند که این امر منجر به نفوذپذیری بالاتر این مصالح شده و کاربرد آنها را به منظور استفاده در زهکش ها مناسب می نماید.

کلیدواژه ها:

لاستیک خرد شده ، ضریب هدایت هیدرولیکی ، نفوذپذیری ، نسبت تخلخل ، نسبت اختلاط