بررسی تلفیق حریم کیفی آب های سطحی و زیرزمینی ( مطالعه موردی در منطقه آستانه- کوچصفهان)

از میان آسیب های زیست محیطی، آلودگی منابع آب یکی از مهمترین مواردی است که به علت توسعه بی رویه بشر، جهان امروز، با آن دست به گریبان می باشد. در کشور ما ایران که در بخش خشک کره زمین قرا رگرفته ، افزایش مصرف آب منجر به فشارهای مضاعفی به منابع آب شده است در شرایط کنونی، بخش قابل ملاحظه ای از مصارف آب کشور بخصوص در بخش شرب توسط منابع آب زیرزمینی تامین می گردد که عمدتا از آبخوانهای آزاد می باشد این در حالی است که این آبخوان ها از آسیب پذیری و حساسیت بیشتری در مقابل آلاینده های ناشی از فعالیتهای کشاورزی، صنعتی و شهرنشینی برخوردار هستند. شرایط مشابهی در زمینه آبهای سطحی نیز وجود دارد که منجر به آلودگی برخی از رودخانه ها و تالابهای کشور گشته اشت. در این شرایط رعایت توام حریمهای کیفی منابع آب های سطحی و زیرزمینی اجتناب ناپذیر می باشد زیرا تخلیه آب زیرزمینی به دریاچه ها، رودخانه ها و تالابها باعث آلودگی منابع آب سطحی نیز می شود که عواقب زیست محیطی خطرناکی را به دنبال دارد و بالعکس وجود آلودگی در آبهای سطحی می تواند منجر به آلوده شدن منابع آب زیرزمینی گردد. از آنجاییکه تعیین و رعایت حریمهای کیفی منابع آب کم هزینه ترین و بهترین راه ممکن بمنظور جلوگیری از آلودگی می باشد و در حال حاضر تنها حریم کیفی آبهای سطحی در کشور تعیین می گردد. دراین تحقیق به بررسی توام حریم کیفی آبهای سطحی و زیرزمینی پرداخته شده است. ازمدل DRASTIC بمنظور تعیین میزان آسیب پذیری آبخوان استفاده گردیده و نقشه آسیب پذیری و حریم کیفی آبهای زیرزمینی بدست آمده است سپس با تلفیق این نقشه با حریم کیفی آبهای سطحی میزان حریم تلفیقی کیفی در منطقه آستانه کوچصفهان مشخص و با توجه به موانع و مشکلات در زمینه رعایت کامل حریم ها لازم است روشهای مدیریتی همچون کاهش مصرف کود و استفاده از روشهای بیولوژیک مبارزه با آفات و رعایت استانداردها و ضابطه ها و تناوب کشت نیز مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بررسی تلفیقی ، حریم کیفی ، آبهای سطحی ، آبهای زیرزمینی ، منطقه آستانه - کوچصفهان