کنترل غیرشیمیایی کنه های تارتن مرتبط با رز در برخی از مناطق استان همدان

گل رز (Rosa spp.) از تیره گلسرخیان (Rosaceae) یکی از زیباترین و پرطرفدارترین گلهای زینتی جهان میباشد، که به علت چند ساله بودن، دوران گلدهی طولانی، وجود ارقام متعدد، زینت بخش منازل و باغها و فضای سبز شهری میباشد. این گیاهان، همه جازی و با رقمهای بسیار متنوع در سراسر ایران کشت میشوند. از مهمترین بندپایانی که خسارتهای مستقیم و غیرمستقیم به رز وارد میکند، کنه تارتن دو لکه ای Tetranychus urticae (Tetranychidae) میباشد. این کنه ها تار میتنند، در زیر تارها پناه میگیرند و به فعالیت میپردازند. کنه ها با استایلتهای سوزنی خود شیره گیاهی را میمکنند و موجب پیدایش لکه های سفید کوچک در سطح برگ شده که به تدریج به رنگ قهوه ای درمیآیند و برگهای شدیداً آلوده میپیچند. کنه تارتن محتوی 100 سلول در هر دقیقه را تخلیه میکند و دیگر آن سلولها هیچ نقشی در متابولیسم ندارد. همچنین آغشته شدن گرد و غبار نیز با تارهای کنه موجب پیدایش ظاهری خاک گرفته در گیاهان آلوده میشود. در مطالعه فون کنه های پیش استیگمای رز در 4 سایت از استان همدان در سالهای 1391-1392 از روش تکاندن و قیف برلیز برای جداسازی نمونه ها استفاده شد و معلوم شد که اختلاف معنیداری (f=4.243, P-value=0.007) بین تعداد کنه ها در فصل تابستان نسبت به فصول بهار و پاییز وجود داشته است. بنابراین بهتر است در اوایل فصل از کنه های شکارگر برای کاهش جمعیت کنه های تارتن و سایر کنه ها استفاده شود. بعلاوه اگر آبیاری بارانی با پاشش یکنواخت و فشار لازم صورت گیرد شرایط را برای کنه ها نامساعد مینماید و گرد و غبار روی رز را کاهش میدهد و نیاز به کنترل شیمیایی به حداقل ممکن میرسد.

کلیدواژه ها:

آفت ، رز ، کنترل ، کنه ، همدان