تأثیر کاربرد سالیسیلیک اسید، نانوذرات نقره و نانوذرات مس برروی برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و میکروبی گل بریدنی آلسترومریا رقم فورتالزا.

به حداقل رساندن ضایعات پس از برداشت گل های بریدنی وافزایش عمر پس از برداشت آن ها با درنظر گرفتن هزینه های بالای تولید، یکی از مهمترین مباحث مطرح در صنعت گل و گیاهان زینتی می باشد. لذا بدین جهت تأثیر تیمارهای مختلفی همچون سالیسیلیک اسید، نانوذرات نقره و نانوذرات مس بر عمر پس از برداشت و کیفیت گل های شاخه بریدنی آلسترومریا رقم فورتالزا در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. گل های رقم مذکور پس از برداشت تحت تأثیر تیمارهای محلول گلجای سالیسیلیک اسید (0، 50، 100 میلی گرم در لیتر)، نانوذرات نقره (0، 5 و 10 میلی گرم در لیتر) و نانوذرات مس (0، 5 و 10 میلی گرم در لیتر) به همراه 1000 میلی گرم در لیتر سوکروز (به عنوان محلول پایه گلجای) قرار گرفتند. تیمار شاهد نیز محلول گلجای حاوی 1000 میلی گرم در لیتر سوکروز تهیه شده با آب مقطر استریل انتخاب گردید. در طول آزمایش صفات مختلفی همچون عمر گلجایی، کیفیت ظاهری، جذب محلول گلجای، وزن تر، محتوی کلروفیل برگ (b ،a و کل) ، محتوی کارتنوئید برگ و جمعیت باکتری های محلول گلجای مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان دهنده تأثیر مطلوب و معنی دار کلیه تیمارها بر شاخص های مورد مطالعه در مقایسه با شاهد بود. دربین نانوذرات فلزیمورد مطالعه، به طور کلی تیمار نانوذرات نقره تأثیر مطلوب تری داشتند. این درحالی بود که نانوذرات مس تنها در روز یازدهم آزمایش تأثیرمطلوب تری بر وزن تر و میزان کارتنوئیدها برگ گل ها داشتند. بهترین تأثیر بر روی کیفیت گل، عمر گلجایی، جذب محلول گلجای، محتوی کلروفیل و کارتنوئید برگ در گل های بریدنی آلسترومریا رقم فورتالزا تیمار شده با 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره و سپس در گل های تیمار شده با 100 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. جمعیت میکروبی محلول گلجای نیزبه طور کامل توسط کاربرد نانوذرات نقره و مس کنترل گردید.

کلیدواژه ها:

روابط آبی ، کیفیت ظاهری ، محتوی کلروفیل ، میکروبکش عمر گلجایی ، نانوذرات فلز