بررسی تطبیقی سیمای طبیعت در شعر ابن رومی و فرخی سیستانی (با تکیه بر طبیعت بی جان)

طبیعت با جلوه های گوناگونش همواره یکی از منابع الهام بخش شعری مورد توجه شاعران دو زبان فارسی و عربی بوده است و کمتر شاعری را می توان یافت که در وادی ترسیم طبیعت پیرامون خویش، طبع آزمایی نکرده باشد.در این بین، وصف طبیعت در دیوان برخی از شاعران از بسامد بالایی برخوردار است. که بایسته است ابن رومی در شعر عربی و فرخی سیستانی در عرصه شعر فارسی، از این دست انگاشته شوند. بدین جهت این پژوهش بر آن است تا به بررسی تطبیقی شیوه های وصف و جایگاه عناصر طبیعت در اشعار این دو تن بپردازد. نتیجه پژوهش حاضرنشان می دهد که عناصر طبیعت بی جان یکی از اصلی ترین و پرکاربردترین مضامین به کار رفته در آثار بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

عناصر طبیعت ، وصف ، فرخی ، ابن رومی