درسوختن و واسوختن وحشی

مکتب واسوخت، سبکی style است که برخی مبدع و بنیان گذار آن را وحشی بافقی یزدی دانسته اند برخی از محققان در ژرف کاوی های خودبنیاد آن را به اشعار خاقانی وانوری رسانده اند برخی نیز معتقدند واسوخت از مکتب وقوع که مبدع آن بابافغانی شیرازی است نشات گرفته است. به هر روی آن چه که در این مقاله جای درنگ دارد توجه به دو واژه سوختن و واسوختن است که هر دو، رگه هایی در شعر این شاعر شهیر دارند و جای آن داشت که در دیوان و یا غزلیات وحشی مورد بررسی قرار گیرد. از سوی دیگر در این مقاله سعی شده است تا مهم ترین دلایل واسوخت گویی در ذهنیت وحشی با توجه به قراین درون متنی مورد کنکاش قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معشوق ، واسوخت ، سوخت ، ساختگرایان ، تقابل| های دوگانه