نگاهی به نمود عناصر طبیعت در اشعار مسعود سعد سلمان

طبیعت و عناصر آن از دیرباز در شعر فارسی تجلی یافته است در شعر سبک خراسانی که ویژگی بارز آن طبیعت گرایی است، این نمود جنبه های عینی و ظاهری می یابد. دیوان شعرای سبک خراسانی سرشار از وصف های رنگارنگ از طبیعت پیرامون ان هاست. تصویر فصول سال گل ها و عناصر دیگری در شعر، این شعرا، آیئنه ی تمام نمای زیبایی طبیعت و جهان واقع است اما تصویر طبیعت در شعر سبک عراقی، تصویری درونی، وانتزاعی است.در اشعار این شعرا طبیعت و توصیف آن کارکرد ثانوی و غیر مستقیم می یابد. ان چه که این شاعران در شعر خویش به نمایش می گذارند. پژوهش حاضر به نمود آن دسشته از عناصر طبیعت که به شعر مسعود جنبه درون گرایانه داده اند و شعر و را از حالت توصیفی و بیرونی شعر سبک خراسانی زاویه بخشیده اند و نیز کاربرد و جلوه ی تازه برخی از عناصر طبیعت در شعر او می پردازد.

کلیدواژه ها:

مسعودسعد ، سبک شعری ، عناصر طبیعت ، درون گرایی ، ابتکار و تازگی