سیمای جامعه در دیوان طالب آملی

ادبیات آینه اجتماع است این سخن به این معنی است که واقعیات و تحولات اجتماعی و فرهنگی ، بصورت نمادها و بازتاب های عینی و واقعی، اما جزئی و پراکنده، در آثار ادبی کم و بیش یافت می شود. با جمع آوری، تنظیم، توصیف و تحلیل این بازتابهاف می توان سیمای دقیق، جامع و واقعی را از حیات اجتماعی هر دوره از تاریخ ارائه نمود. این مقاله به بررسی و شناخت جامعه و فرهنگ ایران در قرن یازدهم و دوره صفویه از خلال طالب آملی از شاعران نامدار سبک هندی می پردازد نویسنده فضای جامعه را با توجه به اجزای مختلف فرهنگی، اجتماعی و.. بررسی کرده و با ذکر شواهدی از اشعار طالب آملی متناسب با هر موضوع سعی نموده تا کلیتی از شرایط و وضعیت آن روز ایران را به خواننده ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

طالب آملی ، آداب و رسوم ، باورها ، فرهنگ و جامعه