اثرات Ga2O3 بر خواص میکرو نانوساختارهای TiO2 تهیه شده با روشی نوین از فرایند سل-ژل
محل انتشار: هفتمین سمینار ملی مهندسی سطح و عملیات حرارتی
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,272
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISSE07_105
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1387
چکیده مقاله:
لایه های نازک دوتا ئی و پودرهای نانوساختار شده و نانومتخلخل TiO2-Ga2O3 با نسبت های مولی Ga2O3:TiO2 مختلف دارای منطقه سطح ویژه بالا با روشی نوین و ساده سل -ژل ذره ای تهیه شدند . تترا ایزوپروپوکسید تیتانیم و نیترات گالیم به عنوان آغازگرها و هیدروکسی پروپیل سلولز به عنوان عامل پلیمری فرار (PFA) به منظور افزایش منطقه سطح ویژه استفاده شدند . آنالیز XRD نشان داد که پودرها حاوی فازهای α-Ga2O3 رمبوهدرال و β-Ga2O3 منوکلینیک و همچنین فازهای آناتاز و روتیل است . مشاهده شد که Ga2O3 تشکیل شده از آغازگر نیتراتی، استحاله فازی آناتاز به روتیل را به تاخیر انداخت . آنالیز TEM نیز آشکار ساخت که Ga2O3 کریستالیزاسیون و رشد ذرات پودرها را کند نمود . منطقه سطح ویژه پودرها، اندازه گیری شده با آنالیز BET ، با معرفی Ga2O3 افزایش یافت . اکسید دوتائی -TiO2 Ga2O3 با نسبت مولی یکسان آنیل شده در دمای 500°سانتیگراد کوچکترین اندازه کریستالیت (2nm) ، کوچکترین اندازه دانه (18nm) و بیشترین منطقه سطح ویژه (327m2/g) را دارا بود . اکسید دوتائی TiO2-Ga2O3 با نسبت مولی Ga2O3:TiO2 برابر با 75:25 آنیل شده در دمای 800° سانتیگراد کوچکترین اندازه کریستالیت (nm2/4) با اندازه متوسط دانه 32nm و منطقه سطح ویژه 40m2/g را نشان داد . اکسید دوتائی TiO2-Ga2O3 با نسبت مولی Ga2O3:TiO2 برابر با 25:75 آنیل شده در دمای 800°سانتیگراد بالاترین منطقه سطح ویژه (57m2/g) با اندازه کریستالیت 4/4nm و اندازه دانه 32nm را دارا بود. یکی از کوچکترین اندازه کریستالیت و یکی از بالاترین منطقه سطح ویژه گزارش شده در مقالات در این تحقیق به دست آمد که می تواند در بسیاری از کاربردها از دستگاه های الکترونیک نوری گرفته تا حس گرهای گازی، مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
M.C Cordero-Cabrera
Department of Materials Science & Metallurgy, University of Cambridge
D.J Fary
Department of Materials Science & Metallurgy, University of Cambridge
محمدرضا محمدی
دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی شریف
محمد قربانی
دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی شریف
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :