بررسی تاثیر نحوه اتصال ژاکت بتنی بر بهبود ظرفیت باربری ستون های بتنی مسلح

آسیب ها و عوامل گوناگونی چون خوردگی آرماتورها و پوسته شدن بتن، کیفیت نامناسب بتن (که منجر به کاهش مقاومت بتن می گردد) وضعف در محاسبات باعث می شوند که عملکرد سازه ای اعضای بتن مسلح با گذشت زمان کاهش یابد. عملکرد سازه ای اعضای بتن مسلحآسیب دیده را می توان با راهکارهای مناسبی تا سطح عملکرد اولیه آنها بازیابی کرد و یا حتی تا سطحی فراتر از آن مقاوم سازی نمود. اتکاءسازه به ستون و نقش اساسی آن در پایداری سازه باعث تمرکز اغلب برنامه های مقاوم سازی در این عضو سازه ای شده است. یکی ازمتداول ترین روش های مقاوم سازی ستون های بتن مسلح، تکنیک روکش کردن (ژاکتینگ) می باشد. بر حسب نوع مصالح مصرف شده درروکش، سه روش می توان متصور بود که عبارتند از: روکش بتنی مسلح، روکش فولادی، روکش FRP روکش بتنی چه در ایران و چه درسایر کشورها، همواره به عنوان یکی از اصلی ترین روش های مقاوم سازی ستون ها به شمار می رود. در این تحقیق تاثیر نوع روکش و نحوهاتصال آن مورد بررسی قرار می گیرد و اتصال روکش بتنی با سه روش بررسی و نحوه اتصال بین هسته بتنی و روکش مقایسه می گردد.نتایج نشان می دهد روکش بتنی بدون تمهیدات خاص برای اتصال بتن جدید و قدیم از کارایی چندانی در باربری برخوردار نمی باشد درصورتی که روکش بتنی با کاشت میلگرد یا اتصال با میلگرد خمیده تاثیر قابل توجهی در افزایش باربری و تامین پیوستگی ستون تقویت شده دارد.

کلیدواژه ها:

روکش بتنی مسلح ، ستون بتنی مسلح ، میلگرد خمیده ، کاشت میلگرد