ارزیابی دیوار برشی فولادی با ردیف های متفاوت سخت کننده های دایروی

دیوار برشی فولادی به عنوان سیستمی با شکل پذیری و مقاومت جانبی بالا در ساختمان ها شناخته می شود. از سوی دیگر، با توجه به موضوعات تاسیساتی و محدودیت های معماری، به ویژه در مقاوم سازی ساختمان، نیاز به بازشو در برخی از دیوارهای برشی اجتناب ناپذیر است. وجود بازشو، کاهش سختی و مقاومت دیوار را به همراه دارد. در این مقاله به بررسی اثر سخت کننده های دایروی در حالت وجود بازشوی دایروی در وسط دیوار برشی فولادی پرداخته خواهد شد. برای این کار، سخت کننده ها در یک تا هفت ردیف و به موازات لبه های بازشو قرار داده می شوند. به منظور بررسی اثر ضخامت سخت کننده در شرایط سطح مقطع ثابت، از ورقه ای به ابعاد40*20 و80*10 بهره جویی می گردد. ردیف های سخت کننده به فاصله های یک، دو و سه برابر عرض سخت کننده از هم قرار می گیرند. چینش پیشنهادی سعی در کنترل کمانش زودهنگام ورق و تبدیل کمانش کلی به کمانش های کوچک در فواصل میانی سخت کننده ها دارد. با هدف ارزیابی این موضوع، از مدلسازی با نرم افزار آباکوس استفاده خواهد شد. تطابق خوب پاسخ نمونه ی آزمایشگاهی ویان و برونو با نتایج مدل جزء محدود وابسته، صحت یافته های مقاله را اثبات می نماید

کلیدواژه ها:

دیوار برشی فولادی با بازشو ، سخت کننده دایروی ، مقاومت نهایی ، سختی