بررسی تاثیر ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی استاندارد 2800 ایران در طراحی لرزه ای ساختمان های متقارن و نامتقارن

در پی تشدید پاسخ لرزه ای ساختمانها در اثر پیچش، به منظور درنظرگیری عواملی که تاثیر آنهادر طراحی ساختمان به صراحت در پاسخ پیچشی لحاظ نمی گردند، آیین نامه ها ضابطه ای را با نام خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی معرفی مینمایند که برای اعمال این ضابطه در استاندارد زلزله2800 ایران لازم است که نیروی جانبی در تراز هر طبقه با خروج از مرکزیتی از مرکز سختی حداقل به اندازه 5 درصد بعد ساختمان در امتداد عمود بر نیروی زلزله در دو جهت اعمال شود. در این مقاله، تاثیر ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی استاندارد زلزله 2800 ایران در طراحی لرزه ای ساختمانهای فولادی متقارن و نامتقارن 5 طبقه، دارای سیستم باربر جانبی دوگانه، در دو حالت پیچشی سخت و نرم با خروج از مرکزیت های محتلف 0.1b و 0.2b که b اندازه بعد پلان ساختمان می باشد، مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، ساختمان ها تحت تحلیلهای تاریخچه زمانی غیرخطی با بکار گیری سه دسته زلزله های حوزه دور و نزدیک گسل پالس دار و بدون پالس قرار می گیرند. نتایج حاکی از الگوی کاهشی در جابجایی و جابجایی نسبی طبقات در ساختمانهای متقارن پیچشی نرم و نامتقارن پیچشی سخت دارد.

کلیدواژه ها:

خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی ، حوزه نزدیک گسل ، جهت پذیری پیشرو ، زمین لرزه پالسی شکل ، ساختمان نامتقارن