کاربرد روش همگرایی – همجواری در مقاطع غیر دایروی

از بین روشهای مختلفی که امروزه برای طراحی پوشش تونلها به کار میرود ، روش همگرایی – همجواری یکی از مناسبترین روشها میباشد ، این روش در عین سادگی مفهوم مسأله اندرکنش سازه و خاک را به بهترین وجه نشان میدهد . به علاوه در این روش حساسیت مسأله نسبت به خصوصیات خاک ، سختی پوشش و تأخیر در نصب آن به سادگی مشاهده میشود . یکی از فرضیاتی که برای ساده سازی محیط در این روش به کار گرفته شده است ، فرض دایره ای شکل بودن مقطع میباشد ، در نتیجه در مورد مقاطعی که به شکل دایره نیستند ، شکل بستة محاسبات غیر ممکن و استفاده از روشهای عددی و مدلسازی هر شکل خاص ، اجباری میباشد . همچنین در موارد اجرایی واقعیت این است که تعداد کمی از حفاریهای زیرزمینی دایره ای شکل هستند . با دقت مختصری در فرم بستة محاسبه جابه جایی برای فشار صفر میتوان این فرم بسته را تبدیل به انتگرال عددی نمود ، که در اینصورت محدودیت شکل دایره ای مقطع حذف و نتایج قابل تعمیم به شکل دلخواه هندسی میگردد . علاوه بر آن فرض یکسان بودن فشار در محدودة حفاری میتواند به صورت نسبی اصلاح گردد ، که حدود اعتبار روش را افزایش خواهد داد . در این مقاله سعی شده است که الگوریتم انجام عملیات فوق ارائه شده و تغییر حدود اعتبار روش بدست آید .

کلیدواژه ها:

تحلیل تونل ، همگرایی-همجواری