نگهداری در زمین‌های سست با نگرش به خط 4 متروی تهران

مشکل اصلی در زمین‌های سست تخمین صحیح میزان تغییر شکل و شعاع ناحیه پلاستیک است که تخمین نادرست آن‌ها می‌تواند باعث خرابی تونل شود. برای این منظور باید از یک مدل رفتاری مناسب برای سنگ‌های سست استفاده گردد. برای تحلیل سازه‌های زیرزمینی روش‌های مختلفی وجود دارد از جمله تجربی، تحلیلی و عددی. در این مقاله با استفاده از روش‌های عددی مدل‌هایی برای محدوده پلاستیک و جابجایی آنها ارائه شده و سپس تئوری‌های قبلی برای طبقه‌بندی محدوده پلاستیک مدل‌های سنگی در زمین‌های نرم بر اساس نسبت تنش افقی به قائم (K) و نسبت مقاومت فشاری تک‌ محوره به تنش برجا (SRP) بسط و توسعه داده شده و همچنین سیستم‌های نگهداری مناسب پیشنهاد گردیده است. نتایج حاصله برای خط چهار متروی تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. که تاییدی بر مدل‌سازی‌های انجام شده بود.

کلیدواژه ها:

مدل عددی ، زمین‌های سست ، ‌ نگهداری