روشی کارا برای خوشه بندی در شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از منطق فازی

شبکه های حسگر بی سیم شامل تعداد زیادی گره های حسگر بسیار کوچک هستند که شرایط محیطی که در آنپخش شده اند را اندازه گیری می کنند. وظیفه حسگرها، جمع آوری داده ها و تبدیل آن به یک سیگنال الکترونیکی و انتشارسیگنال جهت پردازش به ایستگاه پایه از طریق رسانه های ارتباطی بی سیم قابل اطمینان است. یکی از چالش های اینشبکه ها محدودیت در منابع انرژی به دلیل تغذیه حسگرها از باتری های کوچک با انرژی پایین است. از راه های کاهشمصرف انرژی، استفاده از خوشه بندی می باشد، بدین صورت که گره ها در خوشه هایی دسته بندی می شوند، در هر خوشهیک گره به عنوان سر خوشه انتخاب می شود. گره سرخوشه وظیفه تبادل اطلاعات را با ایستگاه پایه دارد و دیگر گره هابرای برقراری ارتباط با ایستگاه پایه از گره سرخوشه به عنوان واسط استفاده می کنند و تمامی اطلاعات هر خوشه توسطسرخوشه به ایستگاه پایه انتقال داده می شود. در این مقاله جهت بهبود مصرف انرژی در این شبکه ها پروتکل LEACHرا با استفاده از هوش مصنوعی پیشنهاد شده است. برای تحقق این هدف در روش پیشنهادی پنج فاکتور سطح انرژیگره، تعداد همسایه ها، مرکزیت، فاصله گره با ایستگاه پایه و تعداد دورهایی که گره سرخوشه نبوده در چهارچوب منطقفازی برای انتخاب سرخوشه بکار گرفته شده است. انتخاب این فاکتورها و انتخاب گرهای که دارای این پارامترها باشدبه عنوان سرخوشه موجب بهبود انرژی در شبکه شده و طول عمر شبکه را می دهد. نتایج شبیه سازی روش پیشنهادی بااستفاده از شبیه ساز 2 - NS نشان دهنده عملکرد خوب روش پیشنهادی تحت عنوان FLECH در معیارهای طول عمرشبکه و تعداد گره های زنده تا پایان طول عمر شبکه می باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، خوشه بندی ، منطق فازی ، طول عمر شبکه های حسگر بی سیم