سنتز و مطالعه رفتار تورم و رهایش دارو از دانه های هیدروژل کیتوزان- بنتونیت- ایندومتاسین

در این مقاله رهایش ایندومتاسین از هیدروژل کیتوزان/ایندومتاسین/بنتونیت که به روش شبکه شدنیونی با تری پلی فسفات تهیه شده، مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی تأثیر حضور نانو ذراتبنتونیت در ساختار هیدروژل تهیه شده، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، آزمون های تورم،شبیه سازی شده روده (pH=7/4) رهایش و تعیین درصد داروی بار گذاری شده در محیط شبیه سازی شده محیط شبیه سازی روده (pH=7/4) انجام شد. در حالت کلی میزان تورم در pH=1/2 بیشتر از pH=7/4 بود. هیدروژل فاقد بنتونیت بعد از گذشت حدود 3 ساعت در pH=1/2 حل شد، در حالیکه در pH=7/4 تورم قابل توجهی مشاهده نشد. میزان رهایش ایندومتاسین در مدت زمان 6 ساعت در pH=1/2 از 100% در هیدروژل فاقد بنتونیت به میزان 90% در pH=1/2 و 60% در pH=7/4 برای هیدروژل با نسبت (1:4) بنتونیت به ایندومتاسین کاهش پیدا کرد که نشان دهنده رهایش آرام وکنترلشده ایندومتاسین در pH=7/4 بود. همچنین با افزایش نانو ذرات بنتونیت درصد داروی بار گذاریشده از 38/5% در هیدروژل با نسبت (1:4) بنتونیت به ایندومتاسین افزایش یافت. همچنین مکانیسم رهایش ایندومتاسین از دانه های هیدروژل، در pH=1/2 توسط تورم و انبساط شبکه هیدروژلی و در pH=7/4 توسط نفوذ و تورم کنترل شد. نتایج نشان داد هیدروژل با نسبت (1:4) بنتونیت به ایندومتاسین می تواند به عنوان ناقل دارویی در سیستم آهسته رهش مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کیتوزان ، بنتونیت ، رهایش دارو ، ایندومتاسین