ارزیابی نقش پیاده روها در تأمین امنیت شهروندان نمونه موردی خیابان شریعتی بابل

امروزه شهرنشینی و توسعه فضاهای شهری باعث بوجود آمدن افزایش جمعیت در شهرها و افزایش فضاهای شهری شده است و یکی از مفاهیم اساسی و مهم در فضای شهری تأمین امنیت انسان ها و برآورده کردن نیازهای آنها می باشد. عابرین پیاده به عنوان اسیب پذیرترین گروه های محسوب می شوند که رد معرض خطرات زیادی هستند، لذا توجه به امنیت شهروندان در فضاهای پیاده شهری بسیار مورد توجه می باشد. پیاده راه ها به عنوان نقاطی برای برقراری ارتباط بین فضای شهری و شهروندان عمل می کنند که بدلیل در دسترس بودن و نداشتن هزینه اکثر مردم در ساعاتی از روز با آن در ارتباط هستند. اما امروزه شاهد عدم استفاده عابرین پیاده از فضاهای پیاده رو هستیم که باعث ایجاد ناامنی و تجاوز عابرین به سواره روها می شود، عدم استفاده عابرین از پیاده راه ها شامل: کف سازی نامناسب، موانع طبیعی و مصنوع، عدم رعایت مقیاس انسانی، نور پردازی نامناسب در شب، فاصله نامناسب تا محل شروع تردد خیابان و ... در این مقاله سعی می شود این معضلات از منظر عابرین پیاده مورد بررسی قرار گیرد و با پیشنهاد و ارائه راهکارهای مناسب در جهت افزایش ضریب ایمنی در نمونه موردی پیاده رو شهر بابل محدوده خیابان شریعتی برسیم که اولویت مشکلات در این محدوده شامل: ناهموار بودن سطوح پیاده، عرض کم معابر و تجاوز به حریم پیاده می باشد. برای رسیدن به این مهم از روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از ابزار میدانی، مشاهده روش های کتابخانه ای سطح امنیت مورد بررسی قرار می گیرد تا در نتیجه به ارتقای زندگی و امنیت شهری در سطح پیاده راه ها منجر شود.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، امنیت ، پیاده راه ها ، ایمنی پیاده ، عابر پیاده