بررسی عوامل موثر بر فرآیند ریزش ثقلی به کمک تزریق گاز (GAGD) برای بهبود بازیافت نفت

جابجایی آرام و پایدار نفت توسط گاز بخصوص زمانیکه با ریزش ثقلی همراه می باشد، می تواند ضریب بازیافت بسیاربالایی داشته باشد. نتایج حاصل از آزمایشات، بیانگر افزایش قابل توجه میزان بازیافت نفت در حالت اجباری نسبت بهریزش آزاد بود. مهمترین مزیت فرآیند تزریق گاز به کمک ریزش ثقلی، استفاده از جدایش ثقلی ایجاد شده بین گازتزریقی و نفت مخزن است که به عنوان یک نقطه ضعف در فرآیند های مرسوم تزریق گاز همچون تزریق گاز پیوسته وتزریق متناوب آب و گاز به شمار می رود. در این مقاله، اثرات نرخ تزریق گاز و تولید نفت، عدد باند، نوع و الگوی چاههای تزریقی و تولیدی، ناهمگونی محیط متخلخل، نوع گاز تزریقی و نیز وجود آبده فعال در مخزن، بر روی بازیافتنفت با استفاده از فرآیند GAGD ، مورد بررسی قرار گرفته است. اگر نرخ تزریق سیلاب، زیر نرخ تزریق بحرانی باشد،نیروهای غالب، نیروی ثقلی (گراویتی) خواهد بود که منجر به جبهه سیلاب پایدار می شود و پدیده انگشتی شدن وجودنخواهد داشت. مقادیر بیشتر عدد باند در سیستم، منجر به بازیافت بیشتر نفت می گردد . افقی بودن چاه های تزریقیکمک مهمی به بهبود ریزش ثقلی نمی کند و نیز عملکرد چاه تزریقی عمودی به GAGD کمک می کند. نوع گازتزریقی تاثیر زیادی بر روی میزان بازیافت نفت نداشت، اگرچه میزان بازیافت با 2CO بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

ریزش ثقلی ، تزریق گاز ، نوع گاز تزریقی ، نرخ تزریق ، الگوی چاه ها