مقایسه تمرینات ارام بخش (یوگا) و درمان شناختی- رفتاری بر کاهش نشانه های بی توجهی رویا پردازی و اضطراب کودکان (ADHD)، 5-9 سال

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر حرکات تمرینی (یوگا) و درمانی شناختی - رفتاری ( نوروفیدبک)بر کاهش نشانه های بی توجهی و رؤیاپردازی و اضطراب - خجالتی در کودکان ( ADHD ) ، 5-9 سال استان یزد می باشد در این مطالعه کار آزمایی بالینی، که با طرح پیش آزمون، پس سازمان اجرا شد، 46 کودک مبتلا به اختلال توجه - بیش فعالی به صورت تصادفی خوشه ای به چهار گروه مساوی یوگا،نوروفیدبک،نوروفیدبک- یوگا و کنترل تقسیم شدند. برای تمرینی به مدت هشت هفته به تمرین پرداختند برنامه تمرینی شامل سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه فعالیت خود برای ارزیابی گروه های تمرینی از پرسش نامه کانرز (فرم والدین) به عنوان پیشتاز بود و سازمان مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون کواریانس استفاده شد. که پس از هشت هفته کاهش معنی داری در نشانه های بی توجهی و رؤیاپردازی کودکان ( ADHD) در گروه های ازمایشی،یوگا و نوروفیدبک- یوگا و نوروفیدبک مشاهده شد. (p<0/05) به نحوی که درمان با یوگا تاثیر بیشتری نسبت به نوروفیدبک- یوگا و نوروفیدبک در بهبود کودکان ADHD داشته است در حالی که تاثیر روش های درمانی یوگا و نوروفیدبک -یوگا باعث کاهش اضطراب - خجالتی کودکان شد و درمان شناختی - رفتاری (نوروفیدبک) بر کاهش نشانه اضطراب - خجالتی کودکان ADHD تأثیرگذار نبوده است به طور کلی از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که یوگا نسبت به سایر گروه ها عملکرد بهتری داشته لذا پیشنهاد می شود برای کاهش نشانه های بی توجهی و رؤیاپردازی و اضطراب - خجالتی کودکان تأثیرگذار نبوده است به طور کلی از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که یوگا نسبت به سایر گروه ها عملکرد بهتری داشته لذا پیشنهاد می شود برای کاهش نشانه های بی توجهی و رؤیاپردازی و اضطراب - خجالتی کودکانADHD از حرکات و تمرینات آموزشی و یوگا استفاده شود.

کلیدواژه ها:

یوگا ، نوروفیدبک ، بی توجهی و رویا پردازی ، اختلال توجه/ پیش فعالی ، اضطرای-خجالتی