ارتباط مدیریت تعارض و سبک های ان با ابعاد رضایت شغلی دبیران تربیت بدنی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مدیریت تعارض و سبک های آن با ابعاد رضایت شغلی در میان دبیران تربیت بدنی آموزش و پرورش ناحیه 2 شهرستان زاهدان بود. مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که جامعه آماری آن را کلیه دبیران تربیت بدنی ناحیه دو آموزش و پرورش شهرستان زاهدان تشکیل دادند و حجم نمونه براساس جدول فوتبال 86 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ها و مدیریت تعارض رابینز و رضایت شغلی (JDI)، استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت تعارض برخی از سبک های آن با رضایت شغلی و ابعاد آن رابطه معنی داری وجود دارد این روابط عبارت بود از: سبک مشارکت و مدیریت تعارض با رضایت از ابعاد کار، سبک مشارکت، سبک اجتناب، سبک مدارا، سبک سازش و مدیریت تعارض با رضایت سرپرست، سبک سازش با رضایت از همکار، ثبت اسناد با رضایت از نحوه ارتقا، وسط استناد، به سمت سازش و مدیریت تعارض با رضایت شغلی. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که در سطح معناداری 95%، سبک سازش می تواند رضایت از سرپرست، رضایت از همکاری و رضایت شغلی را پیش بینی کند، سبک مشارکت می تواند رضایت از ابعاد کار را پیش بینی کند و در نهایت سبک اجتناب قادر به پیش بینی رضایت از نحوه ارتقا می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، سبک رقابت ، سبک سازش ، سبک مشارکت ، سبک مدارا ، سبک اجتناب ، رضایت شغلی