اثر موسیقی به همراه دستورالعمل توجهی بیرونی بر تعادل پویای دانش اموزان پسر پایهه سوم و چهارم مقطع ابتدایی دارای اختلال پیش فعالی-نقص توجه

هدف از پژوهش حاضر اثر موسیقی به همراه دستورالعمل بیرونی بر تعادل پویای دانش آموزان پسر دارای اختلال بیش فعالی - نقص توجه می باشد. در پژوهش حاضر 24 دانش آموز پسر پایه های سوم و چهارم ابتدایی شهرستان قوچان شرکت داشتند. این کودکان به وسیله پرسش نامه والدین و معلمان کانرز شناسایی و در دو گروه استفاده از موسیقی به همراه دستورالعمل توجهی بیرونی و گروه دستورالعمل توجهی بیرونی قرار گرفتند. هر دو را به مدت هشت جلسه 60 دقیقه ای در یک برنامه حرکتی منتخب تعادلی شرکت داشتند. که برای گروه موسیقی، در حین اجرای حرکات موسیقی پخش می شد. شرکت کنندگان با استفاده از آزمون راه رفتن پاشنه به پنجه در مسیر مستقیم، به صورت پیش آزمون - پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها به دست آمده توسط آزمون های t وابسته و t مستقل به ترتیب به منظور مقایسه پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه و مقایسه گروه ها در سطح معنی داری a<0/05 تجزیه و تحلیل شد. ازمون t وابسته اثر موسیقی همراه با دستورالعمل توجه بیرونی(p=0/008 و r=4/76) و گروه دستورالعمل توجه بیرونی (p=0/001 و r=5/28) بر تعادل پویای کودکان دارای اختلال بیش فعالی - نقص توجه در مراحل اکتساب نسبت به پیش آزمون مؤثر گزارش نمود و همچنین اثر موسیقی همراه با دستورالعمل (p=0/002 و r=4/02) و گروه دستورالعمل بیرونی (p=0/001 و r=4/76) در تعادل پویا در مرحله یاد داری نیز معنادار بود. اما آزمون تی مستقل تفاوت معنی داری را بین گروه موسیقی و بدون موسیقی در تعادل پویای آزمودنی ها در مرحله اکتساب (p=0/26 و r=1/15)، یاد داری (p=0/77 و r=0/29) و انتقال با استفاده از آزمون تعادلی ستاره (p=0/43 و r=0/79) نشان نداد. نتایج نشان داد موسیقی همراه شده با دستورالعمل در مقایسه با گروه دستورالعمل به تعادل پویایی کودکان ADHD تأثیری ندارد اما پخش موسیقی تأثیر مخربی نیز بر اجرای حرکات نمی گذارد.

کلیدواژه ها:

کودکان دارای اختلال پیش فعالی و نقص توجه ، موسیقی ، دستورالعمل توجه بیرونی ، تعادل پویا