اثر مکمل دهی عصاره گزنه و تمرین هوازی بر پروتیین واکنشگر C(CRP) و عوامل مرتبط با چاقی در زنان دارای اضافه وزن و چاق
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 628
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IUCSPORT02_113
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مکمل دهی عصاره گزنه و تمرین هوازی بر پروتیین واکنشگر C(CRP) و عوامل مرتبط با چاقی در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. تعداد 46 نفر زن، داری اضافه وزن و چاق با BMI> 25kg/m2 ، دامنه سنی 45-25 سال به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تمرین + گزنه ( 12 نفر )، گروه تمرین + دارونما ( 12 نفر )، گره گزنه (11 نفر )، گروه دارونما ( 11 نفر ) تقسیم شدند. تمرینات هوازی، شامل فعالیت به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته، هر جلسه 16 تا 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره ، به صرت رکاب زدن روی چرخ کارسنج بود. آزمودنی های گروه مصرف گزنه روزانه 8 میلی لیتر عصاره گزنه دریافت نمودند و دارونمای مورد استفاده نیز محلول دارونما ( آب و رنگ مشابه عصاره ) به میزان روزانه 8 میلی لیتر بود. داده ها با ازمون کولموگروف - اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه و t وابسته در سطح معنی داری α<0/05 تحلیل شد. نتایج نشان داد 8 هفته تمرین هوازی و مصرف گزنه موجب کاهش معنی دار مقادیر CRP در گروه های، تمرین + گزنه، تمرین + دارونما و گروه گزنه شد (p<0/05)، اما در گروه دارونما تغییر معنی داری نداشت (p> 0/05). متغیرهای وزن، BMI، درصد چربی در گروه تمرین + گزنه، تمرین + دارونما و گزنه کاهش معنی داری داشت (p<0/05). به نظر می رسد مکمل دهی عصاره گزنه و تمرین هوازی از طریق کاهش بافت چربی می تواند در کنترل عوارض چاقی موثر باشد و همچنین به واسطه کاهش مقادیرCRP، خطر بروز ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی و متابولیک را کاهش دهد و راهبردی موثر برای پیشگیری و کاهش این گونه بیماری ها باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آزیتا منفرد
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مجید وحیدیان رضازاده
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مهدی مقرنسی
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه بیرجند
منصور کرجی بانی
دانشیار دانشکده پزشکی، گروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :