بررسی حذف پنتاکلروفنل PCP با استفاده از کیتوزان از محیط های آبی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 939

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVCONF03_010

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: پنتاکلروفنل یک ترکیب آلی سمی و جزو آلاینده های مقدم و سرطان زاست که حتی در غلظت های پایین هم اثرات زیان آور بر سلامتی دارد. این ترکیب به مقدار زیاد در ساخت ترکیبات علف کش ها، بایوسایدها و کارخانه ها کاغذ و چوب مورد استفاده قرار می گیرد و در صورت رهاسازی به محیط منجر به آلودگی های در آب و خاک می گردد. در این مطالعه بررسی جذب PCP توسط کیتوزان در محیط های آبی و بررسی متغیرهای مانند غلظت اولیه جاذب، دوز جاذب، pH و زمان تماس و همچنین سینتیک و ایزوترم جذب مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه پارامترهای زمان جذب 90 -15 دقیقه، pH برابر با 11-3 ،غلظت های اولیه PCP برابر با 100-15 میلی گرم در لیتر و دوز جاذب کیتوزان 1 /0 تا 8/0 گرم در 100 میلی لیتر در راکتور ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت و برای سنجش غلظت PCP از دستگاه اسپکتروفتومتری در طول موج nm 280 استفاده گردید. با استفاده از نتایج بدست آمده در فرآیند جذب، مدل های ایزوترمی فروندلیخ، لانگمویر و مدل های سینتیکی شبه درجه اول و دوم مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه مشاهده شد که زمان تماس 60 دقیقه، pH = 3 ،غلظت PCP=15 میلی گرم بر لیتر و دوز کیتوزان برابر با 6/0 گرم شرایط بهینه متغیر های مورد مطالعه می باشد که راندمان حذف به 90 درصد رسید. همچنین فرآیند جذب از ایزوترم فروندلیخ با ضریب همبستگی 8782/0 و از مدل سینتیکی شبه درجه اول با ضریب همبستگی 9991/0پیروی می کند. نتیجه گیری: با استناد به نتایج مطالعه انجام شده، می توان از کیتوزان بدلیل ویژگی هایی از جمله تجزیه پذیری، قابلیت احیا مجدد، ارزان قیمت بودن و راندمان قابل قبول در جذب، برای حذف PCP از فاضلاب صنایع استفاده نمود.

نویسندگان

بیتا نیشابوری

پژوهشگر ودانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت محیط, دانشگاه علوم پزشکی البرز

محمد درویش متولی

مدرس و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی البرز, دانشکده بهداشت

مهدی سالاری

پژوهشگر و دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت محیط,دانشگاه علوم پزشکی همدان

مجید حمامی

مدرس و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی البرز, دانشکده بهداشت