مطالعه تاثیر سوسپانسیون امنتوم غیر خودى در التیام زخم تجربى قرنیه در خرگوش

درمان زخم قرنیه، از دغدغه های همیشگی علم چشم پزشکی است. دلیل این امر نیز به خاطر اهمیت بالای قرنیه در ایجاد و حفظ دید طبیعی می باشد. زخم قلیایی قرنیه واکنش التهابی شدیدتری را نسبت به آسیبهای ناشى از تروما ایجاد می کند. این التهاب شدید می تواند با مهار رشد اپیتلیوم طبیعی منجر به ایجاد فیبروز یا اسکار در سطح قرنیه گردد. روش کار: در روز جراحى، حیوانات با ترکیب دارویى کتامین و زایلازین بیهوش شدند. به منظور ایجاد زخم قرنیه، فیلترهاى کاغذى به قطر 6 میلى متر که در NaOH یک نرمال کاملا غوطه ور شده بودند، به مدت 60 ثانیه در مرکز چشم و بر روى قرنیه قرار داده شد. پس از برداشت فیلتر، چشم ها به مدت 2 دقیقه با نرمال سالین شستشو داده شدند. سپس خرگوش ها به صورت رندوم به 3 گروه تقسیم و در گروه هاى سه گانه به ترتیب زیر عمل گردید: در گروه درمانى در محل زخم قرنیه یک قطره از سوسپانسیون امنتوم غیر خودى، در گروه استاندارد، از قطرات چشمى سیپروفلوکساسین و آتروپین و در گروه کنترل نیز از نرمال سالین، بصورت سه بار در روز و هر بار یک قطره و به مدت 10 روز استفاده گردید. در ادامه و در روز هاى 5 و 10 از هر گروه، 3 خرگوش به روش انسانى معدوم گشته و پس از تخلیه چشم، عضو در فرمالین 10٪ قرار گرفت. نمونه هاى اخذ شده از محل جراحت، به آزمایشگاه پاتولوژى ارسال گردید. بحث و نتیجه گیرى: بر اساس نتایج هیستوپاتولوژى در روز پنجم، مشخص گردید بین گروه هاى مورد مطالعه اختلاف آمارى معنى دارى وجود ندارد ≤ P) 0٫05). بر این اساس و در بررسى هاى آمارى در روز دهم مشخص گردید که بین گروه امنتوم غیر خودى با دو گروه دیگر اختلاف معنى دار بود ≥ P) 0٫05). در حالیکه بین گروه هاى استاندارد و کنترل اختلاف معنى دارى مشاهده نشد ≤ P) 0٫05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد، امنتوم باعث تسریع بهبود زخم قلیایى قرنیه در مدل خرگوش در مقایسه با درمان استاندارد و گروه کنترل مى شود. تسریع در روند التیام مى تواند به خاطر دارا بودن فاکتورهاى رشد مورد نیاز جهت تکثیر، تمایز و رشد سلول هاى اپیتلیال لیمبوس موجود در امنتوم باشد.

کلیدواژه ها:

زخم قرنیه ، امنتوم غیر خودى ، خرگوش