هندسه معناگرا شکل گیری شهرسازی ومعماری اسلامی

رفته ر فته با توجه به دگرگونی تکنولوژی و صنعتی شدن عصر جدید جوامع اسلامی دچاراختلاف طبقاتی مشهودتری شدند به طوری که فقر گروه عمده ای از جامعه و افت فرهنگ اصیل اسلامی و کمرنگ شدن هویت اصول پایه ای اسلام یعنی امنیت و عدالت و رفاه را تحت شعع قرار داد و تغییر این مفاهیم ،اصول معماری اسلامی را در پاره ای از موارد دگرگون ساخت. در دوران اسلامی شهرهای هندسی و منظم باستان دستخوش تغییراتی قرار گرفت و بصورت نامنظمدرآمد اما معماری تک بناها به صورت گذشته باقی ماند و تنها بر آنها لباس اسلامی پوشاندند و در آن تناسب و مرکز گرایی و تقارن حفظ شد و بنا در محور اصلی قرار می گرفت و همه چیز ازکثرت به وحدت می رسید اما امروزه بدلیل کمبود امنیت و رفاه ،هندسه دوباره جای بی نظمی شهری را گرفته و فضاهای معماری بلحاظ تکامل اندیشه اسلامی از حالت مرکزگرایی صرف درآمده و توجه به طرح بنا جای تناسبات خاص را گرفته است. یکی از اصول معماری اسلامی تعامل روح اثر و ماده هنر است که در حال حاضر بناهای شاخص با توجه به رفتن دین به معنا گراییمطلق بسیار مفهومی طراحی می شود به گونه ایی که روح معنوی بر ماده تسلط دارد و این معنویت باعث می شود که انسان در عین سکون در فضای ساکن احساس حرکت در عالم معنا کند با وجوداینکه اصولی همچون پرهیز از بیهودگی و استفاده از اصول مهندسی ناب همچنان حفظ شده اما در مورد تزئینات بناهای اسلامی می توان گفت بجز مواردی خاص که طرح قربانی تزئینات عجیبمی شود )در سرزمین اعراب( و صورت کلی بلحاظ معنا گرایی و انتزاعی شدن فضاها و وجود عصر مدرن بر خلاف گذشته، بناهای عاری از تزئینات وسیع و فاخرانه ساخته می شوند و ساختمان همراه با معناگرایی مطلق ساخته شده ونمادها و سمبلهای اسلامی بصورت زیرکانه ای ایدههای اصلی طرح را می سازد.روش تحقیق این پروژه با توجه به ماهیت بحث توصیفی _ تحلیلی و در بستر مطالعات کتابخانه ایست.

کلیدواژه ها:

تحولات شهرسازی ، اصول معماری اسلامی ، معناگرایی