بررسی نقش حیاط مرکزی در معماری پایدار دزفول )نمونه موردی دزفول

به راستی حیاط جز ناگسستنی معماری ایران به شمار میرود که باتوجه به شرایط فرهنگی و اقلیمی و سنتی و مذهبی درانواع گوناگون معماری کاربرد دارد ساختارشکل گیری و انتظام هندسی حیاط ها چه به لحاظ خودسایت و هم به لحاظ ساختمان های منفردتعیین کننده موقعیت ها محرمیت درقلمرو بین فضاهای عمومی و خصوصی و مدت زمان حوزه هایی که افتابگیر و یا پرسایه هستند می باشند دراین میان میتوان به مطالعه شکل و الگوی ساختاری حیاط درحوزه خردفضاهای مسکونی و تجزیه و تحلیل آنها با استفاده ازنقشه های پروخالی به رمزورازساختاری چندهزارساله معماری این عناصرپی برد روش اصلی این تحقیق برداشت میدانی ازقمش های موجود و پژوهش ازمطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با صاحبنظران است این روش ازشیوه های تحقیق تفسیری تاریخی است دراین مقاله سعی شده با بررسی فرم های معماری حیاط ها و اجزا مرتبط با آن به فرم های معمارانه ایکه قابلیت الگوپذیری و تیپولوزیک دارند و ممکن است درزمان ها و زمینه های گوناگون به گونه ای مشابه بروز نمایند را استخراج و الگوبرداری نمایند هدف ازاین مقاله کاوش برای یافتنجلوه های ارزشمندمعماری گذشته است که میتواند موجب غنای معماری امروز شود

کلیدواژه ها:

حیاط ، بافت سنتی ، تیپولوژی ، تعادل ، تقارن ، دزفول