استانداردهای ملی کشاورزی زیستی (ارگانیک) ایران II: اصول، اهداف و استانداردهای تولید محصولات زیستی دامی و فرآورده های غذایی

امروزه کشاورزی زیستی به عنوان یکی از مناسب ترین نظام های تولیدی جایگزین نظام های کشاورزی رایج مورد توجه متخصصین علوم مختلف، عموم مردم حتی دولت مردان و سیاست گذاران نیز در سطح جهان قرار گرفته و تحقیقات وسیع در زمینه ی ابعاد مختلف این نوع نظام تولیدی پایدار در حال گسترش هستند. در نظام های تولید زیستی تاکید زیادی بر تلفیق زراعت و دامداری شده است و معتقدند که در یک واحد تولیدی کشاورزی زیستی باید تولیدات دامی نیز وجود داشته باشد. فرآورده های دامی زیستی متعددی مانند گوشت، لبنیات و حتی محصولات زیستی حاصل ازفرآورده های جانبی مانند پشم دام های زیستی نیز مورد توجه و علاقه مصرف کنندگان قرار گرفته اند. درکلیه مراحل تولید، عمل آوری و بسته بندی تا زمانی که به دست مصرف کننده برسد باید استانداردها و معیار های معینی برای فرآورده های دامی نیز همانند فرآورده های گیاهی رعایت شوند. در کشور ما، بسیاری از سامانه های کشاورزی و تولیدات دامی و غذایی از اولویت و امتیاز برای تبدیل به کشاورزی و محصولات زیستی گواهی شده برخوردارند، از جمله ی این نظام ها می توان به مجتمع های صنعتی پرورش و نگهداری دام و نیز تولیدات عشایر کوچ نشین اشاره نمود که توانمندی های بالقوه ی بسیاری برای گواهی زیستی تولیدات آنها وجود دارد، ولی متاسفانه هیچگونه تشکیلاتی برای سامان دهی، گواهی و یا فروش محصولات تولید شده دامی و غذایی در این گونه نظام ها که عموما در آنها اصول و قواعد تولید زیستی به طور طبیعی و ناخودآگاه اجرا می شود، وجود ندارد. معرفی نظام تولید زیستی به بخش پرورش دام در کشور، مستلزم تدوین برنامه ای جامع و همه جانبه نگر است ضمن اینکه وجود استانداردهای ملی و نیز تاسیس موسسات دولتی و غیر دولتی گواهی کننده ی محصولات دامی و غذایی زیستی، جزو اولین و ضروری ترین اقدامات در این زمینه می باشند.

کلیدواژه ها:

تولیدات دامی زیستی ، محصولات غذایی زیستی ، استاندارهای کشاورزی زیستی