پهنه بندی فیزیوگرافی پتانسیل کشت گندم با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی WLC در استان گلستان

به منظور ارزیابی اراضی کشاورزی استان گلستان برای کشت گندم، از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS و روش خطی وزنی WLC استفاده شد. بدین منظور نیاز های زراعی و متغیر های محیطی تعیین و نقشه های موردنیاز تهیه گردید. متغیرهای محیطی مورد مطالعه شامل: شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و بافت خاک بود. برای استانداردسازی داده ها از روش فازی و برنقشه پتانسیل کشت گندم دیم تهیه گردید. نتایج نشان داد که در وزن دهی معیارها با روش ای وزن دهی به معیارها از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP استفاده شد. در نهایت، با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی WLC در محیط نرم افزار IDRISI نقشه پتانسیل کشت گندم دیم تهیه گردید. نتایج نشان داد که در وزن دهی معیارها با روش AHP مقدار شیب با 0/3572 بیشترین و ارتفاع با 0/1112 کمترین ضرایب و در نقشه ی برونداد حاصل از روش ترکیبی خطی وزنی اراضی واقع در شرق، جنوب شرقی و جنوب دارای کمترین پتانسیل تولید بودند. این اراضی شامل شیب های تند، بیشترین ارتفاع و نامساعدترین مناطق ازلحاظ توپوگرافی را به خود اختصاص دادند، و مابقی اراضی یعنی اراضی موجود در غرب، شمال غرب و مرکز استان بهترین پتانسیل برای کشت گندم را دارا هستند که می توان علت را خاک مناسب، شیب و ارتفاع کم بیان نمود.

کلیدواژه ها:

ارتفاع ، بافت خاک ، سیستم اطلاعات جغرافیایی AHP