بررسی تطبیقی مدیریتسرمایه فکری در دانشگاهها

دانشگاهها در حقیقت تولیدکنندگان دانش هستند و مهمترین بازده آنها، دانش در قالب نتایج تحقیقات و دانشآموختگان است. اصطلاح سرمایه فکری در همپوشانی همه داراییها، منابع نامشهود و غیرفیزیکی یکسازمان است که شامل فرایندها، ظرفیت نوآوری و دانش ضمنی و آشکار اعضای آن و شبکه همیاران مورد استفاده قرار میگیرد؟ در حال حاضر، فقط تعداد اندکی از دانشگاهها در سرتاسرجهان (مانند دانشگاههای انگلستان، اسپانیا، اتریش، ایتالیا و ...) به تلاش در ارزیابی، مدیریت و گزارشده ی داراییهای نامشهود روی آورده اند. هدف از این تحقیق بررسی تطبیقی مدیریت سرمایهفکری در دانشگاههای آزاد اسلامی واحد ارومیه و تبریز میباشد. به این منظور چهار فرضیه از طریق ابعاد مدیریت سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطهای طبق نظریه بوئنو وهمکاران تدوین شد و با استفاده از شاخصهای الگوی مذکور به صورت اسنادی، دادهها جمعآوری و با به کارگیری نرمافزار اس پی اس اس به کمکآزمون مقایسه میانگین دو جامعه مستقل(تی مستقل)فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفتند و بدین ترتیب نتایج نشان میدهد که بین مدیریت سرمایه فکری و ابعاد آن در دانشگاههای آزاد اسلامی واحد ارومیه و تبریز تفاوت معناداری وجود دارد. از آنجایی که در این پژوهش یافت شد گزارشهای سرمایه فکری در دانشگاههای مذکور، آماده سازی نشده است ومیزان افشاء سرمایه فکری کمتر و یا به صورت غیرمنسجم و پراکنده است. بر همین اساس این تحقیق توانست تجربه جدیدی در خصوصافشاء سرمایه فکری در حوزه پژوهشدر دانشگاه آزاد اسلامی به عمل آورد

کلیدواژه ها:

مدیریت سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه رابطهای