تأثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر خلاقیت دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان

زمینه: روانشناسان معتقدند که افکار و هیجآنهای منفی موجب میشود فکر، عمل و خلاقیت انسآنها محدود شود. حال آنکه تفکرات و هیجآنهای مثبت موجب گستردهتر شدن اعمال میشود. تفکرات و هیجآنهای مثبت؛ شادی و شادمانی شیوههای معمول تفکر، آدمی را به سوی کنجکاوی وآفرینندگی بیشتر سوق میدهد. امروزه بسیاری از روانشناسان معتقدند که میتوان خلاقیت را از طریق تعلیم و تربیتبه دیگران آموخت.هدف: پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر خلاقیت و هر یک از زیر بخشهای سیالی، بسط، ابتکار و انعطافپذیری دانش آموزان است. روش: بدین منظور، دو کلاس شامل 34 نفر به صورت تصادفی با روش نمونه گیری خوشهای چندمرحلهای از مقطع سال اول دبیرستان یکی از مدارس منطقه 5 تهران انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابتدا آزمون خلاقیت عابدی ( 1374 ) برای هر دو گروه اجرا و آنگاه مهارتهای مثبت اندیشی در مدت 10 جلسه به گروه آزمایش، آموزش داده شد. پسازآن دوباره از هر دو گروه، آزمون خلاقیتعابدی گرفته شد. یافتهها: تجزیه و تحلیل دادهها با روش تحلیل واریانسانجام شد. یافتهها فرضیههای پژوهشمبتنی بر تأثیر آموزشمهارتهای مثبتاندیشی بر خلاقیت و هر یکاز زیر بخشهای سیالی، بسط، ابتکار وانعطافپذیری دانشآموزان را تأیید کرد. بحث و نتیجه گیری: بر این اساس میتوان نتیجه گیری کرد که با آموزش مهارتهای مثبت اندیشی میتوان خلاقیتدانشآموزان را افزایشداد

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، مثبتاندیشی ، سیالی ، بسط ، ابتکار ، انعطافپذیری