پرورشخلاقیت با بهره گیری از روش تدریس بدیعه پردازی در درس زبان انگلیسی

هدف: این پژوهش تأثیر پرورش خلاقیت با بهره گیری از روش تدریسبدیعه پردازی بر میزان یادگیری و یادداری در درکمطلب زبان انگلیسی را مورد بررسی قرار داده است. روش: این پژوهش به لحاظ ماهیت موضوع، اهداف و فرضیه ها آن از نوع کاربردی است و درزمره طرح های شبه آزمایشی قرار دارد. جامعه آماری پژوهشرا کلیه دانشآموزان پسر پایه دوم شهر تهران تشکیل می دهند. جهت انتخاب نمونه مورد نظر از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است. پژوهشگر در این تحقیق با دو گروه آزمودنی 20 نفری پسر در مقطع متوسطه سروکار داشت. در این پژوهش، یک گروه در معرض متغییر مستقل - روش تدریسبدیعه پردازی و گروه دیگر در معرضروشتدریسسنتی قرار گرفتند تا تأثیر متغیر مستقل را بر میزان یادگیری و یادداری دانش آموزان مورد مطالعه قرار گیرد. ابزارهای این پژوهش، آزمون یادگیریمحقق ساخته و آزمون یادداری محقق ساخته است، و در 3 مرحله سنجش( پیشآزمون، پس آزمون یادداری) مورد بررسی قرار گرفت. در پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و برای انجام محاسبات آماری از نرم افزار اسپی اساس1 استفاده شد. یافته ها: در بررسی فرضیه ها مشاهده شد که روش تدریسبدیعه پردازی نسبت به روش تدریسسنتی اثر پذیری بهتری دارد. لذا یکی از راه های پرورش تفکر خلاق و ارتقاء یادگیری و یادداری در دانش آموزان روش تدریس بدیعه پردازی است زیرا این روش میتواند به طور مستقیم باعث رشدتفکر خلاق در دانشآموزان بشود. نتیجهگیری: در پایان با استفاده از نتایج تحقیق، راهکارهایی برای ارتقای توانمندی خلاقیت پژوهشگران، ارتقای انگیزه آنها برای استفاده از نوآوری در محیط کاری و بهبود روند نوآوری در پژوهشکده جامعه هدف و سایر مراکز مشابه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت 2 ، بدیعه پردازی ، سینکتیکز ، روش تدریس