بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض و خلاقیت مدیران در مدارس متوسطه شهر تهران

زمینه: امروزه به خاطر تغییرات روز افزون و پرشتاب جوامع بشری و نقش کلیدی تعلیم و تربیت در تربیت نسل خلاق، اهمیت و ضرورت خلاقیت و عوامل مؤثر بر آن بیش از هر زمان دیگر مشهوداست. هدف: بررسی رابطه بین سبکهای مدیریت تعارض و میزان خلاقیت مدیران، در مدارس متوسطه شهر تهران. روش: روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، همه مدیران مدارسمتوسطه شهر تهران در سال 1389 ( تعداد 1363 نفر) است. نمونه آماری با روش تصادفی سیستماتیک ( تعداد 300 نفر) و با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان انتخاب گردید. ابزار گردآوریداد هها دو پرسشنامه است: سب کهای مدیریت تعارض و پرسشنام هی سنجش خلاقیت (رندسیپ). یافت هها: نتایج به دست آمده نشان داد که بین سبک تشریک مساعی، سبک مدارا( انعطا ف پذیری) و سبک مصالحه (توافق) و خلاقیت مدیران آموزشی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. اما بین سبک تحکم (رقاب تجویی) و سبک اجتناب و خلاقیت مدیران آموزشی رابطه معکوس برقرار است.نتیجهگیری: هرچه مدیران آموزش و پرورش در فرایند مدیریت تعارض با مدیران مدارس، مدارا و تشریک مساعی نمایند، میزان خلاقیت مدیران در مدارس بی شتر میشود و هرچه در این تعامل با تحکم و فشار رفتار کنند میزان خلاقیت مدیران در مدارس کاهش م ییابد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، خلاقیت ، مدیران ، مدارس