بررسی رابطه بین سرمایه فکری با نوآوری و خلاقیت منابع انسانی در سازمان

زمینه: سرمایه فکری را اغلب دارایی های نامشهودی توصیف می کنند که می توان به منزله منبعی برای مزیت رقابتی پایدار به کار گرفت. اجزای سرمایه فکری دارای اثرات متقابلی هستند که ارزش ایجاد می کنند و بسترساز خلاقیت و نوآوری سازمانی می شوند. هدف: بررسی رابطه بین سرمایه فکری با نوآوری و خلاقیت منابع انسانی در سازمان است. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تمامی کارکنان، کارشناسان و مدیران میانی سازمان مرکزی بنیاد مستضعفان به تعداد 369 نفر و نمونه آماری تعداد 188 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پزوهش سه نوع پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بنتیس، خلاقیت رندسیب و نوآوری هانگ و همکاران بود. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین سرمایه فکری و خلاقیت و نوآوری کارکنان در سازمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارتی دیگر، بین سرمایه فکری در ابعاد سرمایه انسانی، سرمایه مشتری و سرمایه ساختاری و خلاقیت کارکنان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. همچنین، بین سرمایه فکری در ابعاد یادشده و نوآوری در ابعاد نوآوری محصولف نوآوری در فرایند و نوآوری کلی سازمانی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: وجود سرمایه فکری بالا به افزایش خلاقیت و نوآوری کارکنان در سازمان منجر می شود و اگر زمینه بروز خلاقیت فراهم آید فرایند عملکرد سازمانی بهبود می یابد و هرچه در این تعامل سرمایه فکری باشد، میزان خلاقیت و نوآوری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، خلاقیت ، نوآوری ، منابع انسانی