اثربخشی برنامه آموزشی توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر درماندگی آموخته شده زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی برنامه آموزشی توانمندسازی روان شناختی بر مبنای نظریه روان شناسی فردی آدلر بر درماندگی آموخته شده زنان سرپرست خانوار بوده است. ازاین جهت، این پژوهش به روش نیمه آزمایشی انجام شد و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد استان همدان بودند؛ که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 30 نفر و با توجه به ملاک های پژوهش، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه درماندگی آموخته شده (LHS) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده گردید که در ابتدا شرایط استفاده از این آزمون مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت، سپس ازآن استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می داد که برنامه آموزشی توانمندسازی روان شناختی بر کاهش درماندگی آموخته شده زنان سرپرست خانوار تاثیر دارد و آزمون پیگیری نیز همان را تایید نمود. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، توانمندسازی روانشناختی فرایند قدرت بخشیدن به افراد است که به آنها کمک می شود تا احساس توانایی و شایستگی خویش را بهبود بخشند و بر احساس ناتوانی و درماندگی غلبه کنند. ازاین جهت پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی توانمندسازی زنان نیز به عنوان یکی از برنامه های موثر در دستور کار کمیته امداد و سایر نهادهای حمایتی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روان شناختی ، درماندگی آموخته شده ، زنان سرپرست خانوار