مطالعه عددی اثر آبشکن های مستغرق بر الگوی امواج (مطالعه موردی: دهنه سر سفیدرود)

ساخت آبشکن های مستغرق یکی از جدیدترین روشها در تثبیت سواحل بوده و کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. دانش عملی طراحیآبشکن های مستغرق و اثرات آن بر موج انتقالی، جریان و تغییرات خط ساحلی کافی نبوده و در حال توسعه میباشد. تاکنون تحقیقات زیادی برای درکبهتر الگوی امواج برای آبشکن ها صورت گرفته است، اما مطالعات در مورد آبشکن های مستغرق در یک محدوده ساحلی، کمتر مورد توجه بوده است. از آنجایی که مسئله تثبیت و احیای سواحل از اهمیت بالایی برخوردار می باشد، ضرورت مطالعات بیشتر در این زمینه احساس می شود. بنابر این دستیابی به پارامترهای موج در محدوده منطقه دهنه سر سفیدرود با استفاده از مدلسازی عددی میتواند اطلاعات مفیدی در زمینه طراحی و جانمایی آبشکن ها، ملاحظات محیط زیستی، رسوب و فاکتورهای عمده در اختیار قرار دهد. در این پژوهش، با شبیهسازی عددی الگوی امواج به کمک نرم افزار Mike 21 در اطراف آبشکنهای مستغرق و مقایسه آن با آبشکنهای غیر مستغرق، به مطالعه استهلاک انرژی ناشی از تشکیل چرخابهها و بررسی ارتفاع امواج تشکیل شده در حوالی سازه پرداخته شده است. در این مطالعه، هدف اصلی بررسی تأثیر ارتفاع تاج آبشکن بر ارتفاع امواج بوده است که نتایج بیانگر این هستند که با افزایش تراز تاج آبشکن در بالادست سازه با افزایش ارتفاع امواج روبرو هستیم و در محدوده میان آبشکن ها این ارتفاع کاهش یافته درنتیجه می تواند سبب تجمع بیشتر رسوبات گردد.

کلیدواژه ها:

آبشکن مستغرق و غیر مستغرق ، الگوی امواج ، دهنه سر سفیدرود ، تاج آبشکن