رفتار لرزهای دیوارهای ساحلی سپری مدفون در لایه مستعد روانگرایی

رفتار لرزه ای دیوار ساحلی سپری مهار شده ای که بخش مدفون آن در لایه مستعد روانگرایی قرار گرفته است به طور آزمایشگاهی و عددی بررسیشده است. مطالعه آزمایشگاهی با استفاده از مدل فیزیکی بر روی میز لرزه و مطالعه عددی با استفاده از نرم افزار DIANA و مدل رفتاری توهاتا-یایی انجام گرفته است. بر این اساس، وجود لایه مستعد روانگرایی در اطراف ریشه دیوار، به علت روانگرایی خاک جلوی ریشه و فشار جانبی بزرگ از سوی خاک پشت ریشه، به گسیختگی بخش مدفون منجر می گردد. بیشترین تغییر شکل ها در خاک سست حوالی ریشه دیوار متمرکز است. علاوه بربالازدگی قابل توجه کف دریا، حرکت جانبی آن نیز باعث کاهش قابل توجه اثر تکیه گاهی این لایه برای بخش مدفون دیوار شده و به دوران بزرگ دیوار منجر می شود. به دنبال آن، گوه فعالی از قسمت مدفون تا پشت مهار تشکیل می گردد و به علت واقع شدن مهارها در این گوه و حرکت توأم با آن، مهارها نیز دچار دوران زیاد می شوند. جابه جایی تاج و پای دیوار با افزایش دامنه شتاب پایه، افزایش اما با بزرگتر شدن فرکانس حرکت ورودی کاهش می یابد. تراکم خاک در طرفین ریشه در طول مناسب باعث کاهش جابه جایی ها شده و مانع پیش افتادن جابه جایی پای دیوار از جابه جایی تاج می شود.

کلیدواژه ها:

دیوار ساحلی ، روانگرایی ، بهسازی ، DIANA