کاهش پاسخ سازه های غیرخطی هیسترسیس با استفاده از میراگر جرمی چندگانه ی بهینه

در این پژوهش به بررسی کارآیی میراگر جرمی تنظیم شده ی چندگانه (MTMD) در کاهش ارتعاشات سازه های غیرخطی هیسترسیس پرداخته شده است که پارامترهای بهینه ی MTMD براساس کمینه کردن بیشینه ی تغییرمکان جانبی نسبی تعیین شده است. برای حل مسئله ی بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک (GA) استفاده شده است. برای آنالیز عددی، قاب برشی 8 طبقه با منحنی هیسترسیس دوخطی تحت ارتعاش اغتشاش سفید قرار گرفته و به طراحی بهینه ی مکانیزم MTMD پرداخته شده است. نتایج به دست آمده مؤثر بودن روش پیشنهادی را در طراحی MTMD روی سازه های غیرخطی نشان می دهد. همچنین می توان گفت که MTMD در صورت طراحی بهینه می تواند خرابی را در سازه های غیرخطی کاهش دهد که میزان کاهش وابسته به مشخصات زلزله ی ورودی و درصد جرمی می باشد.

کلیدواژه ها:

کنترل غیرفعال ، میراگر جرمی تنظیم شده ، میراگر جرمی تنظیم شدهی چندگانه ، قاب برشی غیرخطی ، بهینه سازی