ارایه مدل ساختاری خود- دلسوزی و بهزیستی روانشناختی با میانجی عزتنفس و تصویر بدنی در دانشجویان دختر دانشگاه شیراز

ارتقاء بهزیستی روانشناختی افراد جامعه، از اهداف مهم هر کشور است. پژوهش حاضر باهدف تدوین مدل ساختاری خود- دلسوزی و بهزیستی روانشناختی با میانجی عزتنفس و تصویر بدنی در دانشجویان دختردانشگاه شیراز انجام شد. جامعهی پژوهش حاضر دانشجویان دختر دانشگاه شیراز بودند، به این منظور 280دانشجو با روش نمونهگیری خوشهای یک مرحلهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاسهای تصویر بدنی، بهزیستی روانشناختی، خود دلسوزی، عزتنفس استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل مسیر نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخورداراست. بر اساس نتایج مدل ساختاری، خوددلسوزی پیشبینی کنندهی تصویر بدنی و عزتنفس، تصویر بدنی پیشبینی کنندهی بهزیستی روانشناختی و همچنین عزتنفس پیشبینی کنندهی تصویر بدنی است. تاثیرات غیرمستقیم شامل تاثیر خود دلسوزی برعزتنفس، تصویر بدنی و خود دلسوزی بر تصویر بدنی و بهزیستی روانشناختی میباشد. لذا پژوهش حاضراهمیت عزتنفس، تصویر بدنی و خود- دلسوزی را در بهزیستی روانشناختی نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، تصویر بدنی ، خود- دلسوزی ، عزتنفس