مدل مفهومی الگویابی پارسل های مناسب مسکونی در شهرهای جدید با استفاده از داده کاوی مکان محور (مطالعه موردی شهر جدید پردیس)

در پی سیاست ایجاد شهرهای جدید با هدف مهار رشد بی رویه ی جمعیت و کنترل مهاجرت به شهرهای بزرگ، بر اساس مصوبه سال 1364 هیأت وزیران شهرهای جدید در سطح کشور تاسیس گردیدند. تا کنون مهندسان و مشاوران وزارت راه و شهرسازی؛ جهت تهیه طرح های جامع و تفصیلی شهرهای جدید هیچ گونه الگوی مبتنی بر تکنیک های فناوری اطلاعات در اختیار نداشته و تنها بر اساس تجربه و اصول مهندسی اقدام به طراحی طرح های فوق الذکر نمودهاند. در این پژوهش تلاش شده با بهره برداری از اطلاعات ارزشمند بانک اطلاعات مکانی(GIS )شرکت عمران شهر جدید پردیس و همچنین به کمک فرآیند داده کاوی، مدلی مفهومی جهت کشف الگوهای مناسب در طراحی پارسلها با کاربری مسکونی ارائه گردد. در این مدل به علت نوع بانک اطلاعاتی که دارای داده های مکانی و توصیفی است، از داده کاوی جغرافیایی که نوعی خاص از داده کاوی فضایی میباشد، استفاده شده است. الگو طراحی شده برای معماران، مهندسان و مشاوران شهرسازی در ارائه طرح های جامع و تفصیلی شهرهای جدید مفید بوده و می تواند به افزایش استقبال شهروندان برای سرمایه گذاری و سکونت در سطح این شهرها بواسطه تامین بودجه شهرهای جدید از طریق واگذاری پارسل ها با کاربری های مختلف به متقاضیان حقیقی و حقوقی کمک کند. همچنین اگر بتوان به مهندسان طرح های جامع و تفصیلی، الگویی از پارسل هایی که با اقبال عمومی مواجه شده اند ارائه کرد. آنها می توانند از این الگو در طراحی سایر شهرها، به منظور افزایش فروش و بودجه شرکتهای عمران اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

شهر جدید پردیس ، بانک GIS ، پارسل ، داده کاوی فضایی ، قوانین همبستگی یا انجمنی ، دسته بندی ، درخت تصمیم