بررسی تأثیر استرس شغلی بر بروز اختلالات اسکلتی عضلانی در بین کاربران رایانه

مقدمه: استرس شغلی یکی از عوامل مهم ایجاد عوارض جسمی و روانی و همچنین نارضایتی شغلی در کارکنان است که می تواند باعث کاهش کیفیت خدمات ارائه شده شود. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین استرس شغلی و بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1393 صورت گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل 94 کارمند بیمارستانی بود که با روش تصادفی انتخاب شده بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه عمومی نوردیک و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی آسیپو جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و آزمون آماری T-Test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بر اساس نتایج، میانگین نمره استرس افراد مورد پژوهش برابر با 24/77±159 بود. نتایج نشان داد که 6/38% کارکنان دارای استرس شغلی خفیف، 68/09% کارکنان دارای استرس شغلی خفیف تا متوسط، 24/47% کارکنان دارای استرس شغلی متوسط تا زیاد و هیچ یک از کارکنان دارای استرس شغلی زیاد نبودند. بین میزان استرس شغلی و اختلالات اسکلتی- عضلانی نواحی گردن، شانه، پشت، آرنج، دست و مچ دست ها رابطه ی معنی داری وجود نداشت، اما در مقابل، بین میزان استرس و اختلالات اسکلتی ناحیه کمر رابطه ی معنی دار بدست آمد (p<0/05). نتیجه گیری: بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی در کاربران رایانه در بیمارستان های مورد مطالعه بالا بوده و استرس در محیط کار می تواند یک عامل مؤثر در بروز ا ین اختلالات باشد. با توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که مدیران برنامه ریزی سازمان بهداشتی درمانی با به کارگیری استراتژی هایی به منظور کاهش میزان ا سترس و پیشگیری از آثار روانی و جسمانی آن اقدام کنند که این کار می تواند گامی در جهت افزایش بهره وری سازمان های بهداشتی درمانی و همچنین کیفیت خدمات ارائه شده باشد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، پرسشنامه نوردیک ، پرسشنامه آسیپو ، کاربران رایانه