بررسی ارتباط بین اختلالات اسکلتی – عضلانی، فعالیت فیزیکی و کیفیت زندگی در کارگران صنایع تولید قطعات خودرو

مقدمه: یکی از مشکلات اصلی در محیط های شغلی اختلالات اسکلتی- عضلانی است. کیفیت زندگی یک مفهوم چند بعدی شامل توانایی عملکرد ، سلامت ووضعیت روحی–روانی فرد است که عوامل مهم و متعددی نظیر وضعیت جسمی، روانی، عقیده فردی و ارتباطات اجتماعی بر آن اثر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین اختلالات اسکلتی- عضلانی، فعالیت فیزیکی و کیفیت زندگی در کارگران یک صنعت تولید قطعات خودرو انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه از بین 453 کارگر صنایع تولید قطعات خودرو، 140 کارگر به عنوان نمونه برای مطالعه انتخاب شدند. برای تعیین اختلالات اسکلتی– عضلانی از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 و میزان فعالیت فیزیکی با استفاده از پرسشانامه فعالیت فیزیکی تعیین گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمونهای آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بین شاخص های عملکرد جسمی، محدودیت فعالیت بر اثر مشکلات جسمی، درد جسمانی، سرزندگی ، سلامتی عمومی و خستگی با اختلالات اسکلتی– عضلانی همبستگی معناداری وجود دارد (P<0/05). بین فعالیت فیزیکی با کاهش اختلالات اسکلتی - عضلانی و متعاقب آن با افزایش کیفیت زندگی همبستگی معناداری یافت شد (P<0/05). نتیجه گیری: فعالیت فیزیکی (ورزش منظم) آمادگی جسمانی کارگر را افزایش و احتمال ابتلا به اختلالات اسکلتی–عضلانی را کاهش می دهد و متعاقب آن کیفیت زندگی را بالا خواهد برد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، اختلالات اسکلتی - عضلانی ، فعالیت فیزیکی