ارزیابی وضعیت شدت روشنایی کارگاه های قالیبافی و وضعیت بینایی شاغلین در شهرستان تکاب در سال 1392

مقدمه: قالیبافان به علت کار طولانی در محیط هایی با روشنایی نامطلوب در معرض ابتلا به برخی بیماریهای چشمی هستند. بهبود شرایط ایمنی و بهداشتمحیط کار، خصوصاً تأمین روشنایی مطلوب در کارگاه های قالیبافی به عنوان یک عامل محیطی، نقش مهمی در سلامت قالیبافان خواهد داشت.مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی به روش مقطعی میباشد که در کارگاههای قالیبافی روستایی شهرستان تکاب انجام شد. 86 کارگاه قالی -بافی به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. که 222 نفر شاغل در این کارگاه ها مشغول بکار بودند. شدت روشنایی عمومی و موضعی کارگاه های قالیبافی با دستگاه نورسنج مدل LX-13 اندازه گیری و از طریق E چارت بینایی سنجی وضعیت بینایی شاغلین بررسی شد و در نهایت تمامی داده ها جهت تجزیه وتحلیل وارد نرم افزار SPSS-16 گردید. یافته ها: 48/6% از قالیبافان ضعف بینایی داشتند. حداقل مساحت کارگاه های مورد بررسی 9 و حداکثر آن 56 متر مربع، پوشش داخل سطوح کارگاه ها غالباً به رنگ روشن، شدت روشنایی عمومی (82/4%) و شدت روشنایی موضعی اکثر کارگاه ها (91/9%)، کمتر از حد استاندارد بود. همچنین همه کارگاه ها مورد بررسی پنجره داشتند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در اکثر کارگاه های مورد بررسی شدت روشنایی از نظر کمی و کیفی نامطلوب و غیراستاندارد می باشد . همچنینتوزیع نور نیز در این کارگاه ها غیر یکنواخت بود. با کاهش شدت روشنایی ضعف بینایی بطور معنی داری افزایش یافته است. بنابراین به منظور کاهش آسیب های چشمی در میان قالیبافان در طول سابقه کاری، بایستی سیستم روشنایی مصنوعی در کارگاه های قالیبافی بطور اصولی طراحی شود.

کلیدواژه ها:

کارگاه قالیبافی ، شدت روشنایی عمومی ، شدت روشنایی موضعی ، E چارت