تأثیر جلیقه های خنک کننده بر زمان واکنش و استرین حرارتی افراد در هنگام پوشیدن لباس های حفاظت شیمیایی-میکروبی-هسته ای در شرایط گرم و خشک آزمایشگاهی

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر جلیقه های خنک کننده در حین پوشیدن لباس های محافظتی شیمیایی- میکروبی -هسته ای بر استرینحرارتی و زمان واکنش افراد بوده است. مواد و روشها: این مطالعه بر روی 12 دانشجوی مرد با میانگین سنی 2±25 و شاخص توده بدنی 1/5±23 انجام گرفت. هریک از دانشجویان به مدت 20 دقیقه در آزمایشگاه شرایط جوی با دمای 35 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 30 درصد برروی تردمیل با سرعت 2/4km/h فعالیت نمودند. نمره شاخص استرین فیزیولوژیکی، دمای دهانی، تعداد خطا و زمان پاسخ (Reaction time) در پایان هر دو مرحله اندازه گیری شدند و با استفاده از نرم افزار SPSS نتایج مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمون Wilcoxon نشان داد که میانگین تفاوت نمره شاخص استرین گرمایی (p=0.002). دمای دهانی (p=0.002)، زمان پاسخ (p=0.002)، رضبان قلب (p=0.002) و خطا (p=0.003) در دوحالت با و بدون جلیقه خنک کننده معنی دار بوده است. میانگین شاخص استرین فیزیولوژیکی PSI در حالت بدون جلیقه خنک کننده 0/882±4/038 و با جلیقه خنک کننده 0/435±1/42 بود. همچنین میانگین زمان واکنش درحالبت بدون جلیقه 0/0972±0/769 و با جلیقه 0/0977±0/539 بود.نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که جلیقه های خنک کننده باعث کاهش استرین فیزیولوژیکی، زمان واکنش و میزان خطای افراد می شود.

کلیدواژه ها:

استرین حرارتی ، زمان واکنش ، شاخص استرین فیزیولوژیکی ، لباس های محافظتی شیمیایی-میکروبی-هسته ای